موشکهای اسکندر روسیه به اروپا نزدیکتر می‌شوند
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۳۱۴۲۴
در شرایطی که سپر موشکی آمریکا شرق اروپا در حال استقرار است و پیمان‌های راهبردی بین مسکو و واشنگتن نیز در معرض لغو قرار دارد، امکان استقرار موشکهای برد کوتاه و متوسط روسیه در خاک بلاروس بسیار محتمل شده است.
خبرگزاری تسنیم: بسیاری از ترسهای سالهای «جنگ سرد» در حال بازگشتن هستند. یکی از آنها استقرار موشکهای دارای برد کوتاه و متوسط روسیه در خاک بلاروس است.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در تاریخ 8 جولای "اد رایس" رئیس کمیته امور بین الملل مجلس نمایندگان کنگره آمریکا از ضرورت اعمال تحریمهای جدید علیه روسیه به خاطر نقض پیمان نابودسازی موشکهای دارای برد کوتاه و متوسط خبر داد. به گفته وی، "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه در طول سالهای زیادی آشکارا تعهدات خویش در قبال این پیمان راهبردی را نادیده گرفت و اکنون نیز استقرار موشکهای ممنوعه دارای کلاهکهای هسته ای تهدید جدی برای امنیت ملی آمریکا بشمار می رود.
ماهیت اصلی ادعاهای آمریکا پیش از این و در 14 ماه فوریه در خبری در روزنامه «نیویورک تایمز» شنیده شد که خبر داد، روسیه موشکهای کروز جدیدی که برد پرواز آنها بیشتر از 500 کیلومتر نیست، یعنی مغایر با استاندارد پیمان نابودی موشکهای دارای برد کوتاه و متوسط، استقرار داده است. صحبت بر سر سامانه های موشکی تاکتیکی «اسکندر-ام» که بر اساس استانداردهای ناتو (SSC-8) است. در آمریکا همچنین نسبت به موشکهای «روبیژ» (آر.اس-26) هم ادعا دارند که در حال حاضر در نیروهای مسلح روسیه مورد استفاده قرار می گیرند. البته این موشکها دارای خصوصیات موشکهای قاره پیما هستند، ولی با برد پرواز کمتر از 5500 کیلومتر مورد آزمایش قرار گرفته که باز هم نقض پیمان فوق تلقی می شود.
و بالاخره همین چند روز قبل، 18 جولای، "پل سلوا" نائب رئیس کمیته متحد ستادکل نیروهای مسلح آمریکا در پنتاگون اعلام کرد که ایالات متحده در پاسخ به موارد نقض پیمان نابودی موشکهای برد کوتاه و متوسط از سوی روسیه، آماده استقرار موشکهای دارای برد متوسط است.
مسکو مجبور به پاسخ مناسب به اقدامات واشنگتن شده است
البته همه چیز سال گذشته و بعد از دستور وزارت دفاع روسیه در مورد استقرار سامانه های موشکی «اسکندر-ام» در منطقه کالینیگراد آغاز شد. مقامات رسمی ناتو در آن زمان اعلام کردند که این اقدام منجر به افزایش تنش در منطقه خواهد شد. کشورهای لهستان و لیتوانی نیز در این خصوص ابراز نگرانی کردند. در مسکو پاسخ داده شد که ارتش روسیه صرفا مجبور به واکنش نشان دادن به استقرار سامانه های دفاع ضدموشکی آمریکا در شرق اروپاست و می بایست اقدمی در این رابطه انجام میشد. قضیه به اینجا خاتمه نیافت. در چارچوب رویارویی جدید بین مسکو و واشنگتن بر سر سپر موشکی، نیروهای مسلح روسیه برنامه «پاسخ نامتقارن» را نیز نه تنها در منطقه کالینیگراد، بلکه در خاک کشور بلاروس، همسایه متحد خویش، نیز به اجرا گذاشتند.
در اینجا باید یادآور شد که در سال 2007 سرهنگ بازنشسته ارتش "لئونید ایواشف" (رئیس سابق ستادکل ارتش) و رئیس کنونی آکادمی مسائل ژئوپلیتیکی روسیه از این مسئله صحبت به میان آورده بود که در صورت ادامه وخامت اوضاع در روابط روسیه و ناتو، رهبران بلاروس امکان دارد از «پروتکل لیسبون» خارج شده و اجازه استقرار تسلیحات هسته ای روسی در خاک خود را صادر کنند.
ایواشف در آن زمان گفته بود: «استقرار سلاحهای هسته ای روسیه در خاک بلاروس، این کشور را یک قدرت هسته ای نخواهد کرد و نقض تعهدات بین المللی محسوب نخواهد شد. همانطور که استقرار سلاحهای هسته ای آمریکا در خاک آلمان، این کشور را یک قدرت هسته ای نکرده است.»
در آن زمان سپهبد "نیکولای رودیانوف" فرمانده سابق نیروهای دفاع ضد موشکی ارتش روسیه، امکان استقرار موشکهای هسته ای عملیاتی-تاکتیکی روسیه در خاک بلاروس را «پاسخی کاملا مناسب» به اقدامات آمریکا ارزیابی کرد. به گفته وی، بغیر از عامل صرفا نظامی، چنین مسئله ای یک اعمال فشار سیاسی بر مردم لهستان و جمهوری چک است که دولتهایشان در نظر دارند تا سامانه های دفاع ضد موشکی آمریکا را در خاک خود مستقر کنند. ضمن اینکه ایجاد زیرساختارهایی برای موشکهای روسی در بلاروس بسیار آسانتر و کم هزینه تر از چنین اقدامی در منطقه کالینیگراد که فاصله بیشتری از خاک روسیه دارد.
بلاروس میدان عملیاتی مناسبی برای استقرار موشکهای روسیه
مسئله اینجاست که اکنون که سپر موشکی آمریکا در خاک لهستان و رومانی دیگر در حال بررسی نیست، بلکه در حال ساخته شدن است، این مسئله بار دیگر محتمل شده که بلاروس به میدان عملیاتی برای سامانه های موشکهای دارای برد کوتاه و متوسط روسیه تبدیل شود. لازم به ذکر است که در دوران اتحاد جماهیر شوروی هم خاک بلاروس، بعنوان غربی ترین مناطق این امپراتوری بزرگ، مملو از تسلیحات هسته ای بود، ولی در سال 1996 و با استقلال بلاروس، همه آنها از این کشور خارج شدند.
اولین اشارات در این زمینه (استقرار موشکهای هسته ای در بلاروس) در تاریخ 2 نوامبر سال 2016 صورت گرفت، زمانی که "سرگئی شایگو" وزیر دفاع روسیه در دیدار با همتای بلاروسی خویش، تعهدات مینسک نسبت به مسکو را گوشزد نمود. اظهارات وی در نشست مشترک با وزیر دفاع بلاروس کاملا رنگ و بوی دوران «جنگ سرد» را میداد: «در مرزهای غربی کشور متحد (روسیه-بلاروس) آمریکا و دیگر کشورهای عضو ناتو فعالانه در حال گسترش توان بالقوه نظامی خویش، ایجاد پایگاههای نظامی جدید و استقرار زیرساختارهای نظامی هستند. تلاش آنها برای دیکته کردن اراده خویش به سایر کشورها با استفاده از ابزار مالی و سیاسی و همچنین توان نظامی هرگز متوقف نمی شود. این اقدامات توازن راهبردی در منطقه را بهم زده و روسیه را مجبور کرده است تا اقداماتی در پاسخ به آنها به منظور تامین امنیت این کشور، از جمله در جهت گیری راهبردی به سمت غرب انجام دهد.»
سرگئی شایگو در آن زمان گوشزد کرد که در چنین شرایطی، مسکو در رویارویی با ناتو روی استفاده از عرصه عملیاتی بلاروس حساب می کند. "ولادیمیر ماکیو" وزیر دفاع بلاروس مجبور شد به این سخنان، پاسخی کاملا دیپلماتیک بدهد و یادآور شد: «مینسک هم افزایش حضور نظامی ناتو در کشورهای همسایه را تهدیدی مستقیم برای بلاروس تلقی می کند.»
البته در آن زمان روابط مسکو و مینسک چندان ایده آل نبود. ولی در اواخر همان سال 2016 و در سایه گرمتر شدن روابط با روسیه، "الکساندر لوکاشنکو" رئیس جمهوری بلاروس بار دیگر به «دشمن سرسخت امپریالیسم آمریکا» تبدیل شد و بالاخره در تاریخ 12 آوریل سال 2017 اعلام کرد: «باید به دونالد ترامپ نشان داد که چگونه می توان کشوری را اداره کرد، هرچند در آنجا نیز مانع او می شوند و اجازه نمی دهد. آنها برای اینکه مسائل سیاست داخلی را حل نمود و مورد محبوبیت مردم قرار گرفت، فقط یک دگمه را فشار می دهند. جهان به مکان خطرناکی تبدیل شده و تاکنون تا این اندازه خطرناک نبوده است.»
در این راستا رهبر بلاروس تقریبا بصورت بیش از اندازه نمایشی در حال تحقق بلندپروازیهای موشکی خویش، آنهم در دو جهت گیری است. در جهت گیری نخست مینسک خود موشکهای منطقه ای ایجاد کرده و در جهت گیری دوم، آنها را از روسیه دریافت می کند.
تاسیسات نظامی آمریکا هدف اصلی موشکهای روسی خواهد بود
لازم به یادآوری است که برنامه تولید موشک در بلاروس با موفقیت نسبی هم پیش می رود و این کشور توانسته موشکهای عملیاتی-تاکتیکی دارای برد تا 300 کیلومتر و دقت اصابت به هدف کمتر از 2 متر تولید کند که می تواند در صورت لزوم پایتخت همه کشورهای همسایه اروپایی خود را تهدید کند.
"الکساندر آلسین" کارشناس مسائل نظامی بلاروسی معتقد است: «اگر روند اوضاع پیرامون سپر موشکی آمریکا در اروپا بر اساس سناریوی کنونی گسترش پیدا کند، بعید نیست که مینسک با استقرار سامانه های موشکی عملیاتی-تاکتیکی «اسکندر-ام» (از جمله با کلاهکهای هسته ای) در مناطق غربی خاک بلاروس موافقت کند. در آن صورت اصلی ترین هدف این موشکها، دقیقا پایگاههای نظامی محل استقرار سامانه دفاع ضدموشکی آمریکا در خاک رومانی و لهستان خواهد بود.»
"دمیتری پسکوف" سخنگوی دفتر ریاست جمهوری روسیه در اوایل سال جاری نیز در مصاحبه با شبکه «بی بی سی» انگلیس این مسئله را تایید کرده و گفت: «ما نمی توانیم صرفا با موشکهای مستقر در کالینیگراد به تهدیدات موجود علیه امنیت روسیه پاسخ دهیم، در حالیکه مجموعه ای از سامانه های موشکهای ضدروسی در سراسر قاره اروپا پراکنده شده است.»
خطر رویارویی بین روسیه و ناتو واقعی تر شده است
تقریبا همه کارشناسانی که «راس بالت» با آنها در این باره به گفتگو پرداخته هم عقیده هستند که اگر رویارویی پیرامون سپر موشکی اروپایی تشدید یابد، همینطور هم اختلافات کلی در روابط روسیه و ناتو، مسئله تبدیل خاک بلاروس برای عرصه ای به منظور استقرار سامانه موشکی «اسکندر-ام»، کاملا واقعی خواهد شد.
البته نباید درسهای گذشته را از یاد برد: در دوران جنگ سرد و دوران اتحاد جماهیر شوروی، جمهوری بلاروس بزرگترین محل استقرار موشکهای هسته ای دارای طول پرواز کوتاه و متوسط بود و یک سوم کل موشکهای شوروی در این کشور استقرار داشت: در 28 پایگاه و تاسیسات نظامی بلاروس حدود 320 موشک برد متوسط و 270 موشک برد کوتاه مستقر بود. ولی از سال 1988 الی 1991 و بر اساس توافقات دوجانبه مسکو و واشنگتن در چارچوب پیمان نابودسازی موشکهای برد کوتاه و متوسط، این سامانه ها بتدریج از خاک بلاروس خارج شدند.
ولی اکنون، زمانی که این پیمان راهبردی مهم عملا در مرز لغو شدن قرار گرفته است (روسیه و آمریکا دائما یکدیگر را به نقض آن متهم می کنند) و در صورتی که تمایلات ژئوپلیتیکی و راهبردی مقامات مینسک در راستای اجرای تعهدات خویش در قبال دولت متحد با روسیه تشدید شود و تلاش بیشتری برای تامین منافع مسکو در خارج از مرزهای روسیه انجام شود، استقرار موشکهای روسی در خاک بلاروس، قطعا یکی از راههای نشان دادن اتحاد مینسک با مسکو خواهد بود. ضمن اینکه کرملین هم ابزار خاص خود برای اعمال فشار سیاسی بر رهبران بلاروس را در اختیار داشته و به خوبی از آنها برای رسیدن به منافع خویش استفاده می کند.
واقعیت این است که بلاروس متحد نظامی روسیه محسوب شده و از این کشور با استقرار سامانه دفاع ضدموشکی مشترک حمایت می کند. این کشور همچنین عضو پیمان امنیت جمعی در چارچوب کشورهای جامعه مشترک المنافع است که سیاست تدافعی هماهنگی را با مسکو اجرا می کند. روسیه دارای دو پایگاه نظامی بزرگ در خاک بلاروس است: یکی ایستگاه رادار «ولگا» است که سیستم هشدار دهنده مهمی برای حملات موشکی محسوب شده و تا سال 2020 در اجاره روسیه قرار دارد و دومی هم پایگاه نظامی-دریایی در منطقه «ویلیک» بلاروس است که ارتباط ستادکل نیروی دریایی روسیه با زیردریاییهای اتمی این کشور در مناطق اقیانوس اطلس، هند و بخشی از اقیانوس آرام را تامین می کند.
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۳۱۴۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با سقوط اوکراین آمریکا وارد جنگ می شود؟
بین الملل تابناک: هفتصد و هشتاد و نهمین روز از حمله روسیه به اوکراین با دستور ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور این کشور می‌گذرد؛ تهاجمی که رویداد‌های بسیاری به دنبال داشته و منجر به تحریم گسترده روسیه از سوی بلوک غرب شده است و دورنمای مشخصی برای پایان آن نیز وجود ندارد.
با سقوط اوکراین آمریکا وارد جنگ می شود؟
متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا روز دوشنبه تاکید کرد که واشنگتن قصدی برای اعزام نیروی نظامی به اوکراین ندارد.
به گزارش "تاس" وی در توضیح اظهارات حکیم جفریس، رهبر دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا که گفته بود در صورت شکست خوردن کی یف، واشنگتن احتمالا مجبور به استقرار نیرو در اوکراین خواهد شد گفت: من در مورد اظهارات اعضای کنگره اظهار نظر نمی کنم. رئیس جمهور آمریکا به صراحت اعلام کرده است که نیروهای آمریکایی را برای جنگ در اوکراین اعزام نخواهد کرد.
جفریس در مصاحبه با شبکه سی بی اس گفت: ما نمی توانیم اجازه دهیم اوکراین سقوط کند، زیرا اگر سقوط کند، احتمال زیادی وجود دارد که آمریکا مجبور شود با اعزام نیرو وارد جنگ شود.
قهرمان وزنه‌برداری اوکراین در جنگ کشته شد
فدراسیون وزنه‌برداری اوکراین اعلام کرد، اولکساندر پیلیشنکو وزنه‌بردار این کشور که دو بار قهرمان اروپا شده است، در جنگ با روسیه کشته شد.
فدراسیون وزنه‌برداری اوکراین دوشنبه در بیانیه‌ای گفت: با اندوهی بزرگ اعلام می‌کنیم که قلب اولکساندر پیلیشنکو ورزشکار بزرگ اوکراینی از تپیدن ایستاده است.
ویکتور اسلوبودیانیوک مربی تیم ملی وزنه‌برداری اوکراین در پیامی در فیسبوک نوشت که پیلیشنکو در راه «دفاع از اوکراین و همچون یک قهرمان کشته شد.»
بنا بر اعلام کمیته المپیک اوکراین، پیلیشنکو در فوریه ۲۰۲۲ یعنی از همان آغاز حمله روسیه، به ارتش اوکراین پیوست.
پیلیشنکو ۳۰ ساله پیش از این در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ در مسابقات اروپایی مدال طلا گرفته بود. وی در المپیک ۲۰۱۶ ریو نیز در وزن ۸۵ کیلوگرم مقام چهارم را کسب کرد.
ماکرون: فرانسه خواهان «تغییر رژیم» در روسیه نیست
رئیس‌جمهور فرانسه تاکید کرد که ایالات متحده و متحدانش به دنبال «تغییر رژیم» در روسیه نیستند.
امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه روز دوشنبه در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین گفت پاریس همچنان به ارائه کمک به کی‌یف در مناقشه ادامه‌دار خود با مسکو تا زمانی که «ضروری» باشد، ادامه خواهد داد. او همچنین گفت ایالات متحده و متحدانش از جمله فرانسه به دنبال «تغییر رژیم» در روسیه نیستند.
ماکرون در جریان سفر رهبر چین به پاریس از شی در کاخ الیزه استقبال کرد و رئیس‌جمهور چین در آنجا با رئیس‌جمهور فرانسه و اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا دیدار کرد. شی و ماکرون در مورد طیف وسیعی از موضوعات از جمله جنگ اوکراین و همچنین روابط تجاری و اقتصادی دوجانبه گفت‌وگو کردند.
در این گفت‌وگوها، رئیس‌جمهور فرانسه از رهبر چین خواست مطمئن شود که کشورش هیچ کمکی به مسکو ارائه نمی‌کند که بتوان از آن در درگیری با کی‌یف استفاده کرد. ماکرون گفت از تعهدات پکن برای «خودداری از فروش هرگونه تسلیحات» یا ارائه «هرگونه کمک» به روسیه در این وضعیت استقبال می‌کند.
فون در لاین همچنین گفت «تلاش بیشتری برای محدود کردن تحویل کالاهای دو منظوره به روسیه که راه خود را به میدان نبرد پیدا می‌کنند، نیاز است» و در عین حال اذعان کرد که «این روی روابط اتحادیه اروپا و چین تأثیری نمی‌گذارد.»
ماکرون ادامه داد: «توضیح تأثیر این درگیری بر امنیت اروپا و عزم ما برای حمایت از اوکراین تا زمانی که لازم است، مهم است.» او در عین حال اظهار داشت که غرب «هدف مشترکی برای تغییر رژیم در مسکو ندارد.»
رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا از پکن خواست تا از تمام نفوذ خود بر روسیه استفاده کند تا درگیری‌های جاری را متوقف کند. ماکرون گفت که مایل به «حفظ گفت‌وگوی نزدیک» است و از تصمیم شی برای سفر به فرانسه برای «هماهنگی» مواضع دو کشور قبل از سفر برنامه‌ریزی شده ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه به چین در اواخر ماه مه استقبال کرد.
او گفت که دیدار با رهبر چین «به ما اجازه می‌دهد تا یک دستور کار مشترک را دنبال کنیم و مشخص کنیم که آیا اراده‌ای برای صلح پایدار وجود دارد یا خیر.» شی جین‌پینگ هم به نوبه خود از غرب به دلیل تخریب وجهه کشورش در جریان این جنگ انتقاد کرد و در کنفرانس مطبوعاتی مشترک گفت: «چین بحران اوکراین را ایجاد نکرد و یکی از طرفین این جنگ نیست.»
او گفت: «ما استفاده از بحران اوکراین برای مقصر دانستن دیگران، بدنام کردن کشورهای ثالث و آغاز جنگ سرد جدید را رد می‌کنیم. همانطور که تاریخ بارها نشان داده است، مناقشات تنها با مذاکره حل می‌شوند. پکن همیشه نقش مثبتی برای ایجاد صلح ایفا کرده است.»
نفر چهارم تنیس روی میز جهان مغلوب نوشاد عالمیان شد